یک حنـجره یِ پر از شــــــقا یق

پیوسته ، تمام عمر ، عاشــــق بودم

در عشقِ تو، شایســـته و لایق بودم

در یای محــــــبتت به ژر فای زمان

در بحر تو غوطه ور، چــو قایق بودم

عشاق تو را ، سنــــــگ صبوری باید

من معتمدِ، همه ســــــــــــلایق بودم

از کــــودکی ام خاطره ی بازی نیست

انــــــــگار، که من مرگِ حقایق بودم

چون شمع ، که می سوزد و می ریزد اشک

یک حنـجره یِ پر از شـــــقایق بودم

هر جا که زتو، ذکــری و یادی کردند

انگــــــــشت نمایِ آن ، خلایق بودم

عمری که نکرده ام !!!!!، به پایت سر شد

یک عمر تو را ، عاشـق و صادق بودم

دلدادگی ات ، مرا چنان آهن کــــرد

آن سان ، که به مشکلات ، فائق بودم

   مصطفی معارف12/7/90 تهران